هر گاه شعر عاشقانه تازه ای میگویم
مردم تو را تشویق میکنند.
نزار قبانی

تنها بهانه بودن من
دهانی است
که از تو سخن میگوید

ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت میکنم
توکعبه ای هرجاروم قصد مقامت میکنم
هرجاکه هستی حاضری از دور در ما ناظری
شب خانه روشن میشود چون یاد نامت میکنم

سلام از راه دور از عمق وجود دراین سکوت شب به حضرت خورشید